Ivy keek opzij en ontmoette Carla's onvaste blik. Ze knikte even en staarde weer naar de vrouw die haar al urenlang van de dansvloer hield. Haar houding benadrukte de kloof tussen wens en werkelijkheid, maar Ivy ving signalen op die een hele andere taal spraken en haar gedachten vormden poëtische zinnen over schoonheid en verrukking, over honingblond haar, opmerkelijke ogen en een mond die haar fantasie in beweging zette. Straks, als het niet zo druk meer was, zou ze haar aanspreken. Wanneer Ivy de ogen van Katja ontmoet begint het uitputtende spel van macht en onmacht, van overheersing en onderwerping, van hoop en wanhoop. Als ook het verleden haar in een ijzeren greep neemt, is dit het begin van gebeurtenissen die diepe wonden slaan in het leven van Ivy en dat van de mensen om haar heen. De spin stelt ons, in een meeslepend verhaal, de intrigerende vraag in hoeverre wij de speelbal zijn van een onontkoombaar lot. Kunnen wij ooit het verleden ontlopen?